«
  1. Anasayfa
  2. Haberler
  3. Ertuğrul Özkök: Selçuk Yöntem’le işte bunun yüzünden birbirimize girdik

Ertuğrul Özkök: Selçuk Yöntem’le işte bunun yüzünden birbirimize girdik

ertugrul-ozkok-selcuk-yontemle-iste-bunun-yuzunden-birbirimize-girdik-2mupwnwA.jpg

Ertuğrul Özkök | Vaktin Ruhu

Geçtiğimiz ay Selçuk Yöntem’le “ağır” bir polemik geçti aramızda…
Konu “Hip Hop” müzikti…
O gün “Hip Hop Müziğin 50’nci yılı” başlıklı bir yazı yazmıştım.
Bana ileti atıp, “Bir dakika bile tahammül edemiyorum” dedi…
Bunun üzerine ben de ona Kendrick Lamar’ın “The Heart Part 5” isimli müziğini gönderdim.
Hip Hop’un en dinlenecek ritimdeki müziklerinden biri…
Biraz sonra yanıt geldi:
“Bir dakikasına bile tahammül edemedim…”

Selçuk kardeşim! Şayet sen Salieri’sen ben de Mozart’ım

Bir parantez açayım.
Selçuk çok güzel bir müzik dinleyicisidir.
Müzik zevklerimiz de birbirine çok benzeri.
Ama polemiğin dozu yükselmeye başladı.
Çok uzatmayayım, hengameyi şu cümleyle tamamlayıp, fişi çektim:
“Normaldir, zira sen tam oynadığın Salieri’sin, bense tam Okan Bayülgen’in oynadığı hoppa Mozart’ım…”
Medeni çocuk tabii…
Biraz sonra bol gülücük emojili bir “Hahaaa” yazısı geldi ve işi tatlıya bağladık.

İddia ediyorum: Türk halkının müziği artık türküler değil… İşte size ispatı

Ama bir öbür tartışmam var ki o hiç tatlıya bağlanmadı ve bağlanamaz da…
Türkücülerle olan kavgam…
Bundan bir buçuk yıl evvel bir yazı yazdım.
Konusu şuydu:
“Türk halkının müziği artık türküler değil…”
Ölçülebilir bilgilere dayanarak yazdığım bir yazıydı.
Yazdığıma yazacağıma pişman ettiler.
En ağır türkücüsünden en entelektüel türkücüsüne kadar, ikisi asla bir ortaya gelmeyecek iki kesim koalisyon kurup üzerime geldi.

Hani, neredesin türkücü? haydi artık çık karşıma

Şimdi önümde Spotify’ın 2013-2023 istatistikleri duruyor.
Şimdi türkücülere sesleniyorum:
“Neredesiniz bu ülkenin türkücüleri, çıkın ortaya tartışalım.”
Buyurun Spotify sonuçları ortada:

Sabah akşam Amerika’nın kültürel emperyalizmine küfür edenlere

Benim gençliğimde, devrimci kesim yatar kalkar Amerikan ve Batı emperyalizminin kültürel sömürgeciliğine küfrederdi.
Son yıllarda İslamcılar da onlara katıldı.
Ama Spotify hiç o denli demiyor.
Türkiye’de son 10 yılda müzik dinleme alışkanlıklarını gösteren Spotify raporunun sonuçları çok değişik:
2013 yılında Türkiye’de en çok dinlenen 100 müziğin içinde yalnızca üçü Türkçe kesimmiş.
Bugün birinci 100 müziğin 72’si yerli müzik.
Yani Amerikan kültürel hegamonyası yıkılmış.
“Yoz Amerikan müziği gelecek” derken tam bilakis yerli ve ulusal müzik gelmiş.
Ama yerli ve ulusal derken, o kadar oda değil…

Varoşlarda türkünün ve arabeskin yerini türkü aldı

En çok dinlenen birinci 10 müziğin 6’sı Hip Hop… Birinci iki sırada Ezhel ve UZİ var.
Yani Hip Hop bugün artık türküden çok daha fazla halkı temsil ediyor.
Üzgünüm lakin ölçülebilir sayılar bunu söylüyor.
İbo bile Hip Hop söylediğine nazaran artık şunu söyleyebilirim:
Türkücü arkadaşlar yenildiniz… Hatta hezimete uğradınız.
Kabul edin.
En çok dinlenilen birinci 100 müzik ortasında türkü yok.

Sezen’in ismini bir Körfez vapuruna bile vermeyen İzmirliler okuyun

En çok dinlenilen birinci 10 müziğin içinde yalnızca bir tane Türk tanınan müziğinden müzikçi var.
Sezen Aksu…
Onun ismini Körfez’de bir yolcu vapuruna bile vermeyen İzmirliler, durmadan vuran solcular düzgün bakın buna.
Hem de Ezhel ve UZİ’nin akabinde üçüncü sırada…
Neden mi?
Çünkü hayatımızın her anında, her halinde bir Sezen var.
Mutlu mu olduk “Kutlama…”
Ege’de masaların üzerine çıkıp avaz avaz itirazımızı mı haykıracağız?
“Karşıyım…”
Ayrılık mı?
“Kaybolan Yıllar…”
Ağlamak mı istiyoruz?
“Sen Ağlama…”
Yaa.. Şşte böyledir benim İzmirli şahane hemşehrim.
Sartre için, De Gaulle “O Fransa’dır” demişti.
Ben de diyorum ki:
“Sezen Türkiye’dir…”
Ölünceye katar daima teşekkür edeceğim ona bu şahane müzikler için.

Hâlâ “Türkler en çok türkü dinler” zannedene

2013’den bu yana Türkiye’de en çok dinlenilen müzik:
Madrgial’ın “Seni Kaygı Edinmeler…”
220 milyon kez dinlenmiş…
İkincisi ise KÖFN: “Seni Bir Tek Ben Anlarım”
186 milyon kere…

Türküyü artık zaferden sonra, kızların ‘Erik Dalı’ ile dinliyoruz

Ha, işte bunu soruyorsanız şayet yanıtım şu olacak:
“Merak etmeyin türkü ölmedi… Yaşıyor hem de kötü halde canlı…”
Amaaa…

Samimi söyle, son bir yılda kaç kez Neşet Ertaş dinledin?

Öyle İbrahim Tatlıses’in ağzından “Saza Niçin Gelmedin’” biçiminde değil…
Kadın Ulusal Kadromuzun, şampiyonluk sonrası söyleyip oynadığı “Erik Dalı” ile yaşıyor…
Düğünlerde, yaz gecelerinde masaların üzerinde pop müzik ritmiyle, bas gitar, davul ve yepisyeni ritmiyle göbek atarken yaşıyor…
Bir de Ankara barlarında Gesi Bağları ile…
Yani “Arkadaş koy bir Neşet Ertaş, dinleyelim” modunda değil…
Ha, bu Sevinç Ertaş’ın büyüklüğünden zerre kadar götürmez…
Atahualpa Yupangi’nin mükemmel müziği “Los Ejes de Mi Caratta” bugün Hispanik sokaklara, varoşlara ne diyorsa o kadar bir şey işte…
Neşet Ertaş da Atahualpa Yupanqui de büyük halk sanatkarları, fakat ölçülebilir müzik sayıları, halk sokaklarının artık bildiğimiz sokaklar olmadığını anlatıyor…

Ahmet Altan’ın şimdi Türkçe yayınlanmayan romanının birinci paragrafı beni ne şaşırttı

Kardeşi Mehmet Altan’ın yazısından öğrendim.
Ahmet Altan’ın Silivri Cezaevi’nden yazdığı üç romanın üçüncüsü “Zarlar”, 4 Ekim günü Fransa’da piyasaya çıkmış.
“Hayret, bu kitabı biz niçin daha evvelce görmedik?” diye düşündüm.
Meğer Fransa’daki yayıncısı, “Bu sefer bu kitabının birinci baskısı Fransa’da yapılsın” demiş.
Anlayacağınız kitap Türkçede yayımlanmadan Fransa’da çıkmış.

Romanlarda birinci cümle takıntım Camus’un ‘Yabancı’sı ile başladı

Eskiden beri bir merakım var.
Romanların birinci cümlelerine takığım.
Bu takıntı bende İzmir Namık Kemal Lisesi bahçesinde, Varlık Yayınları’ndan postayla getirttiğim Albert Camus’un “Yabancı” romanıyla başladı.
“Annem ölmüş bugün, tahminen de dün, bilmiyorum…”

Beni bu cümle ve siyah dik yaka kazak egzistansiyalist yaptı

Bu cümle o günlerde manasını pek bilmeden olduğum “varoluşçu” kimliğimin mottosu olmuştu.
Egzistansiyalizm ve o günlerde patlayan Beatles müziği birbirine karışmış ve kendimi bir anda siyah pantolon, siyah dik yaka kazakla gezer bulmuştum.
Tabii ayağımdaki, İzmir’de bir mesçiye yaptırttığım çakma Chelsea botları da eklemem gerekir.
Ahmet Altan da romanlarına çarpıcı cümlelerle başlayan bir müellif.
O nedenle “Zarlar” romanının birinci cümlelerini de merak ettim.
Mehmet Altan’dan rica ettim gönderdi.

“Zarlar” romanının birinci kere yayımlanan giriş paragrafı şöyle

Kitap daha Türkiye’de çıkmadan girişteki birinci paragrafı yayımlıyorum:

“Ziya üzere koyu bir karanlığı içinde taşıyarak doğan bir ruhu şekillendirmek için, sıradanlığın çok dışına taşan bir kişilik, hudutları kanla ve şiddetle belirlenmiş bir hayranlık ve sert darbeler gerekiyordu. Bir kalıba sokulması çok güç olan bu ruhu, kendi tabiatına uygun biçimde eğitmek ağabeysi Arif Beyefendi için kolay oldu. O, Ziya’nın hayran olduğu ve peşinden kendi isteğiyle gittiği kahramandı. Şimdi dört yaşındayken kapaklanıp düştüğünde, daha ağlamadan lakin güya ağlayacakmış üzere yüzünü buruşturduğunda, ruhuna kazınan uyarıyı kararlı ve keskin bir sesten duydu: ‘Bir erkek ağlamaz…’”

İlk paragrafta “Erkekler ağlamaz” cümlesini görünce

“Erkekler ağlamaz” cümlesini okuyunca durdum.
Ahmet Altan’la bir müddet Hürriyet’te birlikte çalıştık.
Konuşan bir insandır.
Hep “Onun zımnî ajandası olamaz” diye düşündüm. İçinden geçeni en direkt haliyle söyler.
Onun “Taraf” gazetesindeki yayıncılık anlayışına karşıydım, o da benim Hürriyet’teki tarzıma…
Ama 5 yıl mahpusta kalması benim için daima bir sızıntı olmuştur içimde.
Tıpkı bugün Osman Kavala’nın, Seyahat mahkumlarının, Selahattin Demirtaş’ın içerde olması gibi…
Türkiye’nin ayıbı olarak görürüm bunu…

Mehmet Altan’a sordum: Sizin aile hiç ağlamaz mı?

Ahmet Altan’ı ağlarken hiç görmedim. Nedense bana “ağlamaz” üzere geliyordu.
Kardeşi Mehmet Altan’a sordum.
“Biz ailecek az ağlarız. Ancak Ahmet’le babamın annemin mevtinde ağladığını hatırlıyorum” dedi.

Altan’ın ağlamaktan daha yeterli bildiği şey

Buna karşılık, Ahmet Altan’ın Basınköy Sitesi’nden komşusu olan İsmet Berkan, “Ben Ahmet’in ağladığını gördüm” dedi.
Ama ona nazaran Ahmet’in ağlamaktan çok daha uygun bildiği bir şey varmış.
Futbol oynamak.
Basınköy’de futbol maçlarında çok güzel oynarmış.
Aynı grupta yeterli futbol oynayan biri de muharrir Orhan Kemal’in oğlu Işık Öğütçü’ymüş.

Bir Türk’e ilişkin ada oteli, Venedik’in en güzel oteli seçildi, hem de 99.2 puanla

Dünyaca ünlü Conde Nast Traveller mecmuası ekim sayısında Venedik’in en yeterli otellerini seçti.
Okurlarının eğilimleri üzerine yapılan sıralamada bir Türk iş insanına ilişkin olan San Clemente Palace Kempinski Venedik’in en uygun oteli seçildi.
Hem de 100 üzerinden 99.2 puanla…

Dünyaca ünlü Cipriani ikinci sırada kaldı

(*) Düryaca ünlü Hotel Cipriani ise 96.8 puanla ikinci sırada kaldı.
(*) Üçüncü sırada 94.91 puanla Gritti Palace bulunuyor.
(*) Lüks otelcilikte dünyanın en ünlü markalarından olan Aman ise 94.42 puanla dördüncü sırada yer aldı.
(*) Venedik’in en tanımış lüks otellerinden Splendit ise 94.04 puanla beşinci sırayı aldı.

Otelin bahçesinde Haçlı Seferleri’nin en ünlü kiliselerinden biri var

Eşim Tansu ile San Clemente adasındaki Kempinski’de kalmıştık.
Otelin sahibi Selim Uyar’ı da orada tanıdım.
Oğlu Emir Uyar ile birlikte bu oteli 150 milyon euroya alıp değişik bir vizyonla bu noktaya getirdi.
Otel Venedik’e bakan adalardan birinin üzerinde.
İçinde 1131 yılında inşa edilmiş bir kilise var.
Bu kilise Haçlı Seferleri sırasında kıymetli toplanma merkezlerinden biriydi.

Selim Uyar kiliseden alınan tabloları geri getirtti

Selim Uyar oteli aldıktan sonra kiliseyi restore ettirtti.
Bu ortada İtalya devleti bu kilisedeki kimi tablo ve heykelleri alıp müzelerde vermişti.
Uyar, büyük bir isimli çaba ile bunların bir kısmının kiliseye dönmesini de sağladı.
Gerçekten insanı çok etkileyen bir otel…

 

Bir önceki yazımız olan İsrail'e ABD'den sonra İngiltere'den de takviye: Kraliyet Donanması gemileri Doğu Akdeniz'e gidiyor başlıklı makalemizde Abd, Çatışmaların ve Gemi hakkında bilgiler verilmektedir.

Bir Cevap Yaz

admin Hakkında

Bir Cevap Yaz

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar işaretlendi *